![]() |
جمعه 21 شهريور 1393 |
![]() |
مطالب باحال
پند بسیار زیبا و خواندنی![]() .گنجشكی از سرمای بسیار قدرت پرواز از كف بداد و در برف افتاد. گاوی گذر همی كرد و تپاله بر وی انداخت...
پند اول بوقلمونی،گاوی بدید و بگفت: در آرزوی پروازم اما چگونه ، ندانم گاو پاسخ داد: گر ز تپاله من خوری قدرت بر بالهایت فتد و پرواز كنی بوقلمون خورد و بر شاخی نشست تیراندازی ماهر، بوقلمون بر درخت بدید تیری بر آن نگون بخت بینداخت و هلاكش نمود نتیجه اخلاقی با خوردن هر گندی شاید به بالا رسی، لیك در بالا نمانی پند دوم .گنجشكی از سرمای بسیار قدرت پرواز از كف بداد و در برف افتاد .گاوی گذر همی كرد و تپاله بر وی انداخت .گنجشك ز گرمای تپاله جان بگرفت و به آواز مشغول شد .گربه ای آواز بشنید، جست و گنجشك به دندان بگرفت و بخورد نتیجه اخلاقی . هر كه گندی بر تو انداخت، حتماً دشمن نباشد .هر كه از گندی بدر آوردت، حتماً دوست نباشد .گر خوشی، دهان ببند و آواز، بلند مخوان پند سوم خرگوش از كلاغی بر سر شاخه پرسید كه آیا من نیز میتوانم چون تو نشسته ، كار نكنم؟ كلاغ پاسخ داد: چرا كه نه خرگوش بنشست بی حركت .روباهی از ره رسید و خرگوش بخورد نتیجه اخلاقی . لازمه ی نشستن و كار نكردن بالا نشستن است
دم همه این آدم ها گرم! شما هم موافقید!؟![]() آدمایی هستن که: هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ می گن خوبم... وقتی می بینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا می گرده...
آدمایی هستن که: هروقت ازشون بپرسی چطوری؟ می گن خوبم.. وقتی می بینن یه گنجشک داره رو زمین دنبال غذا می گرده, راهشون رو کج می کنن از یه طرف دیگه می رن که اون نپره... اگه یخ ام بزنن, دستتو ول نمی کنن بزارن تو جیبشون... آدمایی که از بغل کردن بیشتر آرامش می گیرن تا از چیز دیگه همونایین که براتون حاضرن هرکاری بکنن اینا فرشتن... همینها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند مثل آن راننده تاکسیای که حتی اگر در ماشینش را محکم ببندی بلند می گوید: روز خوبی داشته باشی. ... آدمهایی که توی اتوبوس وقتی تصادفی چشم در چشمشان می شوی، دستپاچه رو بر نمیگردانند، لبخند می زنند و هنوز نگاهت می کنند. آدمهایی که حواسشان به بچه های خسته ی توی مترو هست، بهشان جا می دهند، گاهی بغلشان می کنند. دوست هایی که بدون مناسبت کادو می خرند،... مثلا می گویند این شال پشت ویترین انگار مال تو بود. یا گاهی دفتریادداشتی، نشان کتابی، پیکسلی. آدمهایی که از سر چهار راه، نرگس نوبرانه می خرند و با گل می روند خانه. آدمهای پیامکهای آخر شب، که یادشان نمی رود گاهی قبل از خواب، به دوستانشان یادآوری کنند که چه عزیزند، آدمهای پیامکهای پُر مهر بی بهانه، حتی اگر با آن ها بدخلقی و بی حوصلگی کرده باشی. آدمهایی که هر چند وقت یک بار ایمیل پرمحبتی می زنند که مثلا تو را می خوانم و بعد از هر یادداشت غمگین، خطهایی می نویسند که یعنی هستند کسانی که غم هیچ کس را تاب نمی آوردند. آدمهایی که اگر توی کلاس تازه وارد باشی، زود صندلی کنارشان را با لبخند تعارف می کنند که غریبگی نکنی. آدمهایی که خنده را از دنیا دریغ نمی کنند، توی پیاده رو بستنی چوبی لیس می زنند و روی جدول لی لی می کنند. همینها هستند که دنیا را جای بهتری می کنند برای زندگی کردن مثل دوستی که همیشه موقع دست دادن خداحافظی، آن لحظهی قبل از رها کردن دست، با نوک انگشتهاش به دستهایت یک فشار کوچک می دهد… چیزی شبیه یک بوسه وقتی از کنارشون رد میشی بوی عطرشون تو هوا مونده وقتی باهاشون دست میدی دستت بوی عطرشونو گرفته وقتی بارون میاد دستاشون رو به آسمونه وقتی بهشون زنگ میزنی حتی وقتی که تازه خوابیدن با خوشرویی جواب میدنو میگن خوب شد زنگ زدی باید بلند میشدم وقتی یه بچه میبینن سرشار از شور و شوق میشن و باهاش شروع به بازی کردن میشن تو حموم آواز میخونن آره همین ها هستند که هم دنیا رو زیبا میکنن هم زندگی رو لذت بخش تر دم همشون گرمه گرم
|
|